بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقت است که در خانه بخفتی بیکار
بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق
نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار
آفرینش همه تنبیه خداوند دلست
دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
کوه و دریا و درختان همه در تسبیحاند
نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار
خبرت هست که مرغان سحر میگویند
آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار؟
هر که امروز نبیند اثر قدرت او
غالب آنست که فرداش نبیند دیدار
سعدی
چون گل نوروز کند نافه باز
نرگس سرمست درآید به ناز
امیرخسرودهلوی
سال 1402 تاچندروزدیگر،به پایان می رسد.
درسالی که گذشت ،چه کردیم وچه برما گذشت؟
خوب بودیا که بد؟!
تلخ بود یا که شیرین؟!
هرچه بودگذشت ......
سال نو درپیش است .....
افکارپوسیده را ، نو کنیم .....
ذهنمان را بهاری کنیم ......
با دوست داشتن ، زندگی کنیم .....
چراکه ،زمان درحال گذرانست ......
شادباشیم و شادی را هدیه کنیم ....
مهربورزیم تا به ما مهربورزند .....
قاصدک های خبررسان ، شکفتن گل های زیبا، صدای گوش نوازپرندگان .....همه وهمه نشانگرآمدن بهارند......
به بهارسلام کنیم وسال نورا با زیبااندیشی آغاز کنیم ....
سال 1403 خورشیدی پیشاپیش برهمه ایرانیان ایران زمین ، هرجا که هستند،همایون باد
نوشته سولمازشریفی
کاش می شد خنده را تدریس کرد
کارگاه خوشدلی تاسیس کرد
کاش می شد صداقت را معنی کرد
کاش می شد اعتمادرا رنگی زیبا داد
کاش می شد عشق را تعلیم داد
کاش می شد ناامیدان را امید داد
کاش میشد شادی را سرود
کاش میشد شادمانی را ستود
کاش میشد با نشاط بود
با نشاط دیگران دلشاد بود
کاش می شد دشمنی را سربرید
کاش می شد درخت دوستی را کاشت
کاش می شد دوستی را پاس داشت
کاش می شد پشت پا زد برغرور
دورشد ازخودپسندی دوردور
کاش می شد باصفا ویکد دل بود
همچو آب زلال ، ساده وشفاف بود
کاش می شد از دورنگی ، ریا پرهیز کرد
کاش می شد خرم وساده زیست
کاش می شد بذر کینه وبددلی ،دورریخت
کاش می شد انسان ، انسان بود
نوشته سولمازشریفی
سنگ پا از کجا میآید؟
سنگ پا نوعی سنگ آذرین است که از سرد شدن گدازههای آتشفشانی شکل میگیرد.
آتشفشانشناسان میگویند سنگپا درواقع از صخرههای درحال انفجار آتشفشانها به دست میآید. این سنگها وقتی به بیرون از دهانه پرت میشوند، حین سرد شدن از خود گازی متصاعد میکنند که سبب سوراخ سوراخ شدنشان میشود.همین بافت اسفنجیشکل و زبر این سنگ است که باعث شده خاصیت سایش و لایهبردار داشته باشد.
وجه تسمیهٔ سنگپا این است که به دلیل قابلیت بالای سایندگی اش از آن برای زدودن لایههای سفت مردهٔ پوست در پاشنه پا استفاده میشود.در گذشته تنها از چنین سنگهای آذرینی که متخلخل بوده استفاده میشد، اما امروزه انواع پلاستیکی آن نیز موجود است.
تاریخچه استفاده از سنگ پا
استفاده از سنگپا به قدمت تاریخ است. در زمان قرون وسطی ابتدا در رم و سپس در خاورمیانه مردم به استفاده از این سنگ روآوردند. البته شکل استفاده کمی متفاوت بود. ابتدا مردم از سنگ پا برای پاک کردن وسایل جرم گرفته و چرب استفاده میکردند، بعد وارد صنعت و درنهایت وارد دنیای مد و زیبایی شد.
امروز از سنگپا برای زدودن بافتها و سلولهای مرده و به عنوان یک لایهبردار استفاده میشود. سنگپا به رنگهای سفید، قهوهای، قرمز و مشکی و در انواع طبیعی و مصنوعی موجود است و معمولا در داروخانهها و مراکز فروش لوازم حمام و دستشویی به فروش میرسد. اگر هم سری به سواحل یونان بزنید، میتوانید در ساحل، سنگ پای طبیعی بیابید.
چگونه از سنگپا استفاده کنیم؟
حداقل یک مرتبه در هفته و بهتر است شبهنگام از سنگپا استفاده کنید تا بعد از سنگپا کشیدن، پوست پا بتواند استراحت کند. قبل از سنگ پا كشیدن، پوست پا باید کاملا خیس خورده و مرطوب شود. بهتر است پاها را به مدت 10 دقیقه در آب ولرم صابونی قرار دهید. بعد سنگپا را به ویژه در نقاطی که پوست پا در ناحیه پاشنه ضخیمتر شده است، مالش دهید این کار را برای 10 دقیقه تکرار کنید. از آنجا که در ناحیه پاشنه پا سلولهای مرده فراوانند، سنگپا کشیدن دردی ایجاد نمیکند.
بعد از اتمام کار، پا را بشویید و خشک کنید و از یک کرم مرطوبکننده روی آن استفاده کنید. برای اینکه مجددا پوست پاشنه پا ضخیم نشود، بهتر است هر بار که میخواهید جوراب به پا کنید ابتدا پاها را خشک کنید و سعی کنید آنها را در معرض هوای سرد قرار ندهید.
فراموش نکنید نباید اجازه بدهید بین زمانهای سنگ پا کشیدن زیاد فاصله بیفتد چون هر بار که پوست پا ضخیم شود، سنگپا کشیدن به زمان بیشتری نیاز دارد و لطافت پا را از بین میبرد.
منابع:
fa.wikipedia.org
rasekhoon.netmatalebe-mofid.blogfa.com