بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقت است که در خانه بخفتی بیکار
بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق
نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار
آفرینش همه تنبیه خداوند دلست
دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
کوه و دریا و درختان همه در تسبیحاند
نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار
خبرت هست که مرغان سحر میگویند
آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار؟
هر که امروز نبیند اثر قدرت او
غالب آنست که فرداش نبیند دیدار
سعدی
چون گل نوروز کند نافه باز
نرگس سرمست درآید به ناز
امیرخسرودهلوی
سال 1402 تاچندروزدیگر،به پایان می رسد.
درسالی که گذشت ،چه کردیم وچه برما گذشت؟
خوب بودیا که بد؟!
تلخ بود یا که شیرین؟!
هرچه بودگذشت ......
سال نو درپیش است .....
افکارپوسیده را ، نو کنیم .....
ذهنمان را بهاری کنیم ......
با دوست داشتن ، زندگی کنیم .....
چراکه ،زمان درحال گذرانست ......
شادباشیم و شادی را هدیه کنیم ....
مهربورزیم تا به ما مهربورزند .....
قاصدک های خبررسان ، شکفتن گل های زیبا، صدای گوش نوازپرندگان .....همه وهمه نشانگرآمدن بهارند......
به بهارسلام کنیم وسال نورا با زیبااندیشی آغاز کنیم ....
سال 1403 خورشیدی پیشاپیش برهمه ایرانیان ایران زمین ، هرجا که هستند،همایون باد
نوشته سولمازشریفی
کاش می شد خنده را تدریس کرد
کارگاه خوشدلی تاسیس کرد
کاش می شد صداقت را معنی کرد
کاش می شد اعتمادرا رنگی زیبا داد
کاش می شد عشق را تعلیم داد
کاش می شد ناامیدان را امید داد
کاش میشد شادی را سرود
کاش میشد شادمانی را ستود
کاش میشد با نشاط بود
با نشاط دیگران دلشاد بود
کاش می شد دشمنی را سربرید
کاش می شد درخت دوستی را کاشت
کاش می شد دوستی را پاس داشت
کاش می شد پشت پا زد برغرور
دورشد ازخودپسندی دوردور
کاش می شد باصفا ویکد دل بود
همچو آب زلال ، ساده وشفاف بود
کاش می شد از دورنگی ، ریا پرهیز کرد
کاش می شد خرم وساده زیست
کاش می شد بذر کینه وبددلی ،دورریخت
کاش می شد انسان ، انسان بود
نوشته سولمازشریفی
روانآزاری یا سایکوپاتی (به انگلیسی: Psychopathy) نوعی اختلال شخصیت است. مهمترین شاخصه آن عدم حس همدردی\دلسوزی و عدم حس پشیمانی (فقدان عذاب وجدان) پس از انجام کار ناشایست است. این افراد بدون حس ترحم، قادر به آزار دادن دیگران هستند.
برخی از علایم رایج روانآزاری عبارتند از: خودشیفتگی، رفتارهای دستکاری، بزرگنمایی، خود محوری، دروغگویی بیمارگونه، نداشتن شرم و پشیمانی، تفکر خودمحور، جذابیت سطحی، احساسات سطحی، به راحتی خسته شدن و نیاز به تحریک مداوم و ناتوانی، دوست نداشتن و اهمیت ندادن به دیگران .
در حال حاضر، اینها ویژگی های بارز افراد روانآزار محسوب می شوند. یا شما میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن، یک تست آنلاین روانشناسی را انتخاب کنید. اما اگر به شما بگویم که میتوانید یک روانآزاری را با مشاهده خمیازههای او بشناسید، چه؟ بله، درست شنیدی! با نگاه کردن به نحوه خمیازه کشیدن افراد، می توان روانآزاری را در افراد تشخیص داد. بنابراین، آیا شما یک روانآزار هستید؟
براساس تحقیقاتی که در سال 2015 در ژورنال شخصیت و تفاوت های فردی منتشر شد ، ممکن است بین روانآزاری و خمیازه کشیدن، به ویژه نحوه خمیازه کشیدن، ارتباط وجود داشته باشد. دانشگاه بیلور 135 شرکتکننده را استخدام کرد و آزمایش یا تست خمیازه روانآزاری را انجام داد، جایی که آنها را در معرض محیطی قرار دادند که کنترل خمیازهشان را برایشان سختتر میکرد.
این ویدیو را ببینید و ببینید چقدر می توانید بدون خمیازه تماشا کنید.
محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که خمیازه مسری نشان میدهند هیچ تمایل روانآزاری نشان نمیدهند، بلکه خمیازه آنها دلیلی بر همدلی آنهاست. با این حال، سایکوپات ها کاملاً از این تست خمیازه مصون بودند و عدم همدلی آنها به طور گسترده ای شناخته شده است. بنابراین وقتی نوبت به این سوال می رسد که "آیا سایکوپت ها وقتی شخص دیگری خمیازه می کشد؟ آنها نیز خمیازه می کشند " ، پاسخ منفی است.
چرا سایکوپات ها (روانآزارها) خمیازه نمی کشند؟ کارشناسان بر این باورند که همدلی یکی از مهم ترین عوامل روانی و ذهنی است که می تواند هر زمان که فرد دیگری را در حال انجام خمیازه می بینید خمیاره می کشید و این جایی است که روانآزار وارد میشود.
اگر همدلی داشته باشید، با دیدن خمیازه دیگران به راحتی خمیازه می کشید و اگر کمبود همدلی دارید، به احتمال زیاد از آن مصون خواهید بود.
و فقط این نیست که سایکوپات ها خمیازه نمی کشند. محققان همچنین شرکتکنندگان را در مورد اینکه چقدر راحت میترسند، آزمایش کردند و دریافتند که روانآزارها بهدلیل فقدان ترس، به این راحتیها مبهوت نمیشوند. و اگر به راحتی نترسید، احتمال اینکه خمیازه بکشید بسیار بعید است.
پایان
جنیفر گلبک، دانشمند و پروفسور برجسته میگوید که اگرچه این نوع تست روانآزاری یا تست شخصیت ممکن است ابزار تشخیصی برای روانآزاری نباشد، اما به وضوح نشان میدهد که چگونه ویژگیهای شخصیتی ذاتی یک فرد میتواند بر رفتار بیرونی آنها به طرق مختلف تأثیر بگذارد. چه کسی فکرش را میکرد که بین چیزی به سادگی خمیازه کشیدن و روانآزاری رابطهای وجود داشته باشد؟!
بنابراین، حتی اگر واقعاً بین یک بیمار روانی و خمیازه ارتباط وجود دارد، این تنها معیار برای تشخیص روانآزاری در کسی نیست. بنابراین، اگر شما کسی هستید که با تماشای خمیازه دیگران خمیازه نمیکشید،نترسید! این لزوماً به این معنی نیست که شما یک روانآزار هستید. شما ممکن است فردی باشید که کمی حسابگر، سرد و حتی بی رحم است که اجازه نمی دهد همه چیز به این راحتی روی آنها تأثیر بگذارد و در تصمیم گیری های دشوار مهارت دارد.